Brazilie: Pantanal, Bonito en Foz de Iguazu

Na Bolivia was het tijd voor het land van de stranden en de samba: Brazilie! Bij de grensovergang was het al snel duidelijk dat het een overgang van een van de armste landen naar een van de rijkste landen in Zuid-Amerika was. Geen rommelige straten, grote markten met vers fruit en allerhande verkopers, geen smoezelige taxi's of busstations waar alle bestemmingen doorelkaar geschreeuwd worden, toiletten zonder wc papier, koude douches, traditionele kleding, stroomstoringen of houtgestookte fornuizen meer.....In plaats daarvan asfalt zonder kuilen, loketten bij de busstations met plaatsaanduidingen, pinbetalingen, grote supermarkten, airconditioning op volle toeren, een bevolking in alle soorten en maten, hostels met zwembaden, toiletbrillen, schone wc's op openbare plekken met wc papier en....caipirinhas. De eerste dagen na de grensovergang had ik een dubbel gevoel, alles voelde aan als luxe en toch ook miste ik de simpelheid en ruwheid van Bolivia. Maar zoals meestal ben je al snel ingesteld op de nieuwe cultuur en comfort, zodat je weer bijna gaat klagen omdat het zwembad niet zo groot is.....

In Brazilie zou ook Sipke inmiddels geland zijn en we hadden afgesproken om elkaar het Pantanal te ontmoeten. Het weerzien was hartelijk en Sipke (in Brazilie omgedoopt tot Spike) en ik hadden een 4-daags verblijf geboekt in een Pousada (een grote ranch dat zowel als veebedrijf als toeristenaccomadatie fungeert). De Pousada was voor mij als een soort centerparcs: zwembad, hangmatten, voet- en volleybalveld en heerlijk eten. Het verschil tussen een ontbijt in Bolivia en een ontbijt in Brazilie kan volgens mij niet groter...het ontbijt in Bolivia bestaat uit: 4 sneetjes toast, koffie, sapje, boter en jam. Het ontbijt in Brazilie: zie de foto's, het is teveel om allemaal op te sommen. Tijdens ons verblijf op de Pousada waren er verschillende activiteiten om meer van het Pantanal te zien. Onder andere een boottocht, ochtend jeep safari, pirana's vissen, een rondwandeling en natuurlijk een rondje te paard. Maar voordat alles ging beginnen werden we door de locals uitgedaagd voor een potje voetbal. De score tussen de sambaballers en de oudhollandse houthakkers bleek aardig in evenwicht. De blessures alleen niet, aangezien Sipke voor het eerst op blote voeten voetbalde, waren 3 grote blaren onder zijn voeten het resultaat...Hierdoor had Sipke de volgende ochtend een uitslaapochtend waar wij een wandeling in het omringende gebied gingen doen. De gids deed alles op zijn blote voeten, ondanks de toch vlijmscherpe bladeren op de grond. Dit verklaarde volgens mij ook het verschil in blaren...ongeveer 3 cm meer eelt onder de voetjes.

Qua dieren viel het Pantanal mij enigszins tegen, had meer vogels en ander wildlife verwacht. Maar gelukkig zag ik hier wel de dingen die in op de pampa's gemist had, namelijk een anaconda en de piranja's. Aan de andere kant was het een heerlijke Pousada om rustig te lezen, naar de vogels rond de boerderij te kijken (toucans, gieren en blauwe ara's) en lekker te eten.

Na het Pantanal gingen we met de bus een stukje zuidelijker, naar Bonito. Dit kleine plaatsje staat voornamelijk bekend om zijn heldere rivieren met veel vis waar je prachtig kan snorkelen. Wat we natuurlijk gedaan hebben, na eerst een rustig dagje in het lokale zwembad. Dit zwembad was eigenlijk een rivierarm met ligweide. Hier zijn we eerst gaan snorkelen en kwam Sipke al kuchend erachter dat dit toch niet zijn lievelingsactiviteit was. Gelukkig was er ook een beach veldje zodat we onze eerste Braziliaanse volleybalinterland konden spelen. We hadden dan wel gewonnen maar gelukkig zijn er geen beelden van....het goede nieuws is dat er nog genoeg ruimte voor verbetering is ;) De volgende dag ben ik nog meer wezen snorkeling in een onbeschrijvelijk heldere rivier met veel vis.

Vanuit Bonito was het tijd voor een nachtbusje richting Foz du Iguazu. De nachtbussen in Brazilie vallen helaas wat kleiner uit dan in Bolivia maar met het verstand op nul is het toch nog wel uit te houden. De reis duurde helaas iets langer dan gepland maar gelukkig stond er in ons nieuwe hostel ook een verfrissend zwembad klaar :) In Foz zijn watervallen, veel watervallen en een heeeeele grote waterval en daar gingen we dan ook heen. Eerst vanuit de Braziliaanse kant en daarna vanuit de Argentijnse kant (het is namelijk ook de grensrivier). Mooie dagtrips met geweldige watervallen. 's Avonds gingen we naar iets waar Sipke zich volgens mij al maanden op had verheugd, namelijk een rodizio. Een all you can eat restaurant waar de obers met verschillende stukken gebbq'ed vlees langskomen. Het zal waarschijnlijk hier zijn waar ik in een keer mijn gewichtsverlies van het Boliviaanse en teniet heb gedaan. Naast het vlees was er namelijk ook een vrij goed lopend buffet met fruit/groente en niet te vergeten toetjes, heel veel toetjes...

Na wat natuur van Brazilie gezien te hebben is het tijd geworden voor wat cultuur...maar daarover de volgende keer meer!

Foto's zijn te zien op:
https://skydrive.live.com/redir?resid=93452BD36B87DFA8!959&authkey=!AMBnp8zb-LUl_lI


Beso,
Rob
�